Leciwa legenda - Jagielne

Legendę o Jagielnym od lat opowiadają starsi młodszym w Szczecnie, Ujnach i Trzemosnach. Kiedy napotkałem wzmiankę o tej legendzie w Przeglądzie Czasopism we Lwowie z 1900 roku, wiedziałem, że należy ją uwiecznić i przypomnieć. Opowiadania treści legendy o Jegielnym są różne, a mogło wyglądać to tak: Na Jagielnym Wiosenny las pełen jest dźwięków, zapachów i kolorów. Mnogość ptactwa, szczególnie w tym okresie, stroszy piórka i popisuje się swoim śpiewem chcąc przypodobać się wybrankom. Ze zmarzniętej jeszcze do niedawna ziemi odważnie wydostają się wiosenne kwiaty i pędy rozmaitych roślin. Słońce, które póki, co nieśmiało zaczyna obwieszczać swoje panowanie, intonuje pomiędzy pniami drzew świetlną melodię, jakby to był szczególnie uzdolniony muzyk grający na niebiańskiej harfie. W wiosennym lesie nie ma ciszy..., choć muzyka, jaką wypełnione są leśne ostępy, sprzyja zadumie. ...