Czarna - wieś z dwóch parafii... Drugni i Pierzchnicy
Ruiny zabudowań drewnianych w Czarnej - 2018 r. |
Mniej więcej do połowy wieku XIX wieś Czarna była własnością prywatną i do tego okresu podlegała parafii Drugnia. Zmiana właściwości parafii nastąpiła najprawdopodobniej w drugiej połowie XIX wieku. Pod koniec tegoż wieku miejscowość została określona w Słowniku Geograficznym Królestwa Polskiego jako: osada w powiecie kieleckim w gminie Szczecno, parafii Pierzchnica. Wieś Czarna leżała wówczas w obrębie województwa sandomierskiego, a sąsiednie Ujny już w województwie krakowskim. Tu przebiegała granica między tymi województwami.
W grudniu 1863 r. miała tu miejsce potyczka Powstania Styczniowego:
18.12.63. Czarna, S. ob.
opatowski; 13 km .
płn.-zch. od Rakowa. (Cisów).
Załatwiwszy się z powstańcami pod Bodziechowem udał się Czengiery z rannymi do Radomia, a Bentkowskiemu i Suchoninowi polecił posunąć się z
Opatowa przez Łagów i Pierzchnię. [Pierzchnicę
- przyp. autora] W czasie marszu Bentkowski dowiedziawszy się że w Czarnej
znajduje się oddział jazdy dowodzonej przez Rosenbacha,
oficera austryackiego, zaatakował i rozbił go, rzekomo zabijając i raniąc 24, a 19 biorąc do niewoli podczas pościgu
przez Holendry i Ujny. Prócz tego miał zdobyć wiele różnej broni i 24 sztucery. Wśród pojmanych znajdował się Francuz Logier.[1]
Czarna to wioska rozległa terytorialnie i w dawnych czasach była zamieszkiwana przez wiele rodzin. Jeszcze w 1946 r. liczyła około 250 mieszkańców. Ze względów głównie komunikacyjnych miejscowość sukcesywnie się wyludniała. Wg aktualnego spisu ludności we wsi Czarna mieszka 40 osób.
Aktualizacja z 13.12.2020 r.: Kolejne poszukiwania w archiwach zaowocowały nową informacją z okresu Powstania Styczniowego. Krótki opis tragicznej śmierci pojmanego pod Czarną Francuza jest zawarty w aktach, które są dostępne w kieleckim Archiwum.
Komentarze
Prześlij komentarz